Kolejne warsztaty, które odbyły się w ramach tegorocznej edycji Rezydencji Artystycznej im. Pawła i Konrada Jarodzkiego w Krzyżowej zostały zorganizowane przez Beatę Rojek (ur. 1985). Zajęcia praktyczne prowadzone przez polską artystkę wizualną stały się okazją do zintegrowania młodzieży polsko-niemieckiej z ośrodków szkolnych w Zielonej Górze i Neuzelle. Motywem przewodnim warsztatów była kreatywna zabawa grupowa, która zaowocowała stworzeniem wspólnych historii inspirowanych formułą komiksową.
Zajęcia – ze względu na duże zainteresowanie i liczebność grup – zostały podzielone na dwie sekwencje. Pierwsza z nich obejmowała zajęcia konkursowe na Hali Sportowej, gdzie młodzież dobrała się w pary i wspólnie rysowała swoje wyobrażenia dotyczące zadanych tematów o charakterze abstrakcyjnym, jak m.in. wyścigów ślimaków w trakcie deszczu. Pozostała część osób realizowała zadanie polegające na dowartościowaniu indywidualnych umiejętności uczestników i uczestniczek projektu artystycznego. Podział zadań był następujący – w każdej grupie znalazła się osoba, która zajmowała się opowiadaniem historii, rysowaniem przedstawień oraz kreatywnym myśleniem, a także ukrytym talentem, którego odkrycie umożliwiały warsztaty. Efekt końcowy obejmował komiks bazujący na konwencji filmu poklatkowego, którego fabuła powstawała na podstawie słów kluczowych, takich jak: zwierzę, basen, ogród, intrygujący, straszny.
„nic nie jest dane raz na zawsze”
(abp Alfons Nossol, celebrans Mszy Pojednania w 1989 r.)
W dniach 15-17 listopada 2024 r. Fundacja „Krzyżowa” dla Porozumienia Europejskiego wraz ze współorganizatorami: Powiatem Świdnickim, Gminą Świdnica, Grupą Kopernika oraz Fundacja Konrada Adenauera w Polsce organizuje obchody jubileuszu 35. rocznicy Mszy Pojednania.
To wyjątkowe wydarzenie, objęte patronatem Pełnomocników Rządów ds. Stosunków Polsko-Niemieckich, Dietmara Nietana i prof. Krzysztofa Ruchniewicza, będzie nie tylko okazją do refleksji nad przeszłością, ale także do podjęcia działań na rzecz przyszłości naszych dwóch narodów. W obliczu współczesnych wyzwań, takich jak wojna na wschodzie, kryzys demokracji, czy rosnący eurosceptycyzm, potrzebujemy nowej energii do zacieśniania polsko-niemieckiej współpracy.
Na początku października dyrektor zarządzający naszej Fundacji, Robert Żurek, oraz kierowniczka ds. komunikacji i współpracy międzynarodowej, Paulina Maloy, odbyli szereg spotkań z partnerami Fundacji "Krzyżowa" w Warszawie. Dziękujemy za poświęcony czas m.in. pani Agnieszce Kowalskiej, dyrektorce Departamentu Polityki Europejskiej, dr. hab. Sebastian Płóciennik, Członkowi Zarządu i Dyrektorowi Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej , panu Michal Braun, dyrektorowi Narodowy Instytut Wolności oraz jego zastępczyni, pani Adela Gąsiorowska.
Mieliśmy też przyjemność spotkać się z panią wiceministrą Edukacji Narodowej, Joanna Mucha z Ministerstwo Edukacji Narodowej
Tymczasem, przygotowujemy się do obchodów 35. rocznicy Mszy Pojednania w Krzyżowej w listopadzie! Aby omówić najważniejsze punkty, nasza dyrektor zarządzająca Dorota Krajdocha oraz Aleksandra Królak-Wąsowicz, dyrektor ds. rozwoju i innowacji, spotkały się z Bartłomiejem Strózikiem, Wójtem Gmina Świdnica.
Już cieszymy się na kolejne spotkania i współpracę!
Czytaj więcej: Październik pełen spotkań z partnerami Fundacji "Krzyżowa"
Kolejne warsztaty, które odbyły się w ramach tegorocznej edycji Rezydencji Artystycznej im. Pawła i Konrada Jarodzkiego w Krzyżowej zostały zorganizowane przez Annette Ruenzler (ur. 1968). Zajęcia praktyczne prowadzone przez niemiecką artystkę wizualną stały się okazją do zintegrowania młodzieży z aż trzech różnych ośrodków ogólnokształcących (Kaiserslautern, Leszna oraz Odessy). Główną ideą, która przyświecała warsztatom było stworzenie własnej kapsuły pamięci przez wszystkie osoby uczestniczące w zajęciach manualnych. Ponowne otwarcie zawartości kartonika jest możliwe dopiero po 20 latach, czyli w 2044 roku.
Projekt artystyczny miał na celu wzbudzenie kreatywności wszystkich zainteresowanych osób partycypujących w wydarzeniu, a także stanowić przyczynek do refleksji o upływającym czasie. Dla uczestniczącej w nim młodzieży stał jednocześnie swego rodzaju motywacją do rozwoju. Był także dokumentacją jednej z początkowych (a zarazem najbardziej przełomowych) faz jej życiowej wędrówki. Kartonowe pudełeczko stało się symboliczną wizualizacją tego konceptu, a znalazły się w nim: aktualne zdjęcia, indywidualny kwestionariusz osobowy dotyczących obecnej sytuacji emocjonalnej czy karta pocztowa wysłana do swojej – o 20 lat starszej – wersji.