W tym tygodniu, chcielibyśmy zaproponować Wam tekst Urszuli Pękali, który odnosi się do dwóch fundamentalnych pytań: co oznacza „pojednanie” w odniesieniu do rozliczenia konfliktów politycznych oraz co stanowi o dynamice procesu polsko-niemieckiego pojednania, dzięki czemu idea pojednania pozostaje żywa od dziesięcioleci.
#Krzyżowa_czyta #Krzyżowa_poleca
(…) Jak zdefiniować pojednanie? Uczestnicy procesu polsko-niemieckiego pojednania rzadko podejmują próbę takiej definicji. Zakładają, że rozumienie terminu „pojednanie” jest powszechnie znane. Ich refleksja dotyczy raczej tego, co można i należy konkretnie zrobić, aby do pojednania doprowadzić. Kwestia definicji jest jednak zasadnicza, jeżeli dąży się do trwałego pojednania zwaśnionych stron.
Badania naukowe mogą przy tym wnieść swój wkład w praktyczną pracę na rzecz pojednania. Z jednej strony dostarczają one bowiem wspierających ram normatywno-teoretycznych, służących ujęciu celów i priorytetów działań na rzecz pojednania. Z drugiej strony badania naukowe nad pojednaniem przyczyniają się – dzięki swojej czasowo i przestrzennie szerokiej perspektywie porównawczej – do lepszego zrozumienia wyzwań i trudności w procesach pojednania, co może okazać się pożyteczne przy wypracowywaniu dopasowanych do danego kontekstu metod działania. Przyjrzyjmy się zatem próbom zdefiniowania pojednania z perspektywy teologii i politologii – dwóch dyscyplin naukowych, które ze szczególnym zainteresowaniem obserwują pojednanie jako proces na przecięciu sfery religijnej i politycznej.
Urszula Pękala - DYNAMIKA POJEDNANIA. POLSKO-NIEMIECKIE ZBLIŻENIE PO II WOJNIE ŚWIATOWEJ.pdf
Urszula Pękala - dr teologii, pracownik naukowy w Leibniz-Institut für Europäische Geschichte; koordynatorka polsko-niemieckiego projektu „Walka o pojednanie: Współoddziaływanie religii i polityki w stosunkach między Niemcami a Polską w latach 1945-2010”.
Tekst został opublikowany w tomie (Nie)symboliczne pojednanie. Rozważania o relacjach polsko-niemieckich po 1945 roku, red. T. Skonieczny, Wrocław 2019.
