Za nami druga edycja międzynarodowego Programu Rezydencji Artystycznych im. Konrada i Pawła Jarodzkich. Uczestniczyła w nim piątka osób artystycznych: Alaa Abu Asad, Uladzimir Hramovich, Gayatri Kodikal, Beata Rojek, Annette Ruenzler.
Więcej informacji o wybranych artystach: https://www.krzyzowa.pl/en/projects/art-projects/artist-in-residency/artist-in-residency-4/4764-rezydencja-artystyczna-edycja-2029.
W trakcie sześciotygodniowego pobytu w Krzyżowej rezydentki i rezydenci mogli skoncentrować się na badaniach artystycznych, rozwijaniu pomysłów i tworzeniu prac. Pracowali także warsztatowo z osobami goszczonymi w Krzyżowej w ramach programów wymian młodzieży. Początek rezydencji zbiegł się z katastrofalną powodzią na Dolnym Śląsku, która dotknęła także Krzyżową, wpływając na procesy tworzenia i umiejscowienie prac artystycznych.
Z efektami rezydencji artystki i artyści zapoznali nas podczas „otwartych pracowni”.
fot. Małgorzata Kujda
Alaa Abu Asad eksplorował zagadnienia związane z etnobotaniką, ekologią i zmianami klimatycznymi, koncentrując się na problematyce gatunków inwazyjnych. Jego praca w Krzyżowej rozwijała się w relacji do dotkniętego przez powódź lokalnego środowiska. Podczas badań terenowych artysta gromadził zanieczyszczenia przyniesione przez wody powodziowe, zbierał także inwazyjne rośliny: rdestowiec japoński, nawłoć kanadyjską. Wykorzystując te materiały, stworzył przestrzenny mural i cykl fotografii, które poddają refleksji związek między ekspansję gatunków inwazyjnych a antropogenicznymi zmianami klimatu.
Gayatri Kodikal kontynuowała badania na temat tropikalnych lasów namorzynowych — wiecznie zielonych formacji roślinnych strefy międzyzwrotnikowej, przystosowanych do życia na wybrzeżach zalewanych wodami słodkimi i słonymi. Praca z tym unikalnym środowiskiem zainspirowała ją do refleksji nad współzależnością między ludzkim ciałem a formacjami przyrodniczymi oraz nad budowaniem odporności na katastrofy klimatyczne.
W Krzyżowej artystka zrealizowała nową, efemeryczną instalację site-specific. Zawieszona nad przepływającą rzeką praca stanowi hołd dla rzeki oraz społeczności żyjących w jej otoczeniu. Instalacja, wykonana z plandek przypominających narzutę osłaniającą wodę, została zainspirowana doświadczeniami Kodikal z lasów namorzynowych w Indiach oraz jej pierwszym spotkaniem z regionem Krzyżowej podczas powodzi. Symbolika dzieła odnosi się do relacyjności wszystkich form życia oraz zmienności jako fundamentalnej zasady natury.
Beata Rojek skupiła się na badaniu relacji między emocjami, środowiskiem i postrzeganiem rzeczywistości. W Krzyżowej artystka stworzyła obrazy i prace na papierze, w których podjęła motywy zwierzęce i roślinne, eksplorując je jako archetypy i metafory splotu ludzkich i nie-ludzkich doświadczeń.
Beata Rojek badała relacje między emocjami, środowiskiem a sposobem postrzegania rzeczywistości. W Krzyżowej stworzyła obrazy oraz prace na papierze, w których motywy zwierzęce i roślinne posłużyły jej do eksplorowania archetypów i metafor ukazujących splecenie ludzkich i nie-ludzkich doświadczeń.
Annette Ruenzler stworzyła serię prac (fotografii, rzeźb ceramicznych i instalacji) poświęconych transformacji śladów pamięci w kontekście środowiskowym oraz krajobrazowi Krzyżowej po powodzi.
Program realizowany przy wsparciu:
Projektu Culture Moves Europe finansowanego przez Unię Europejską i realizowanego przez Goethe-Institut.
.png)
Poglądy wyrażone w tekście dokumencie nie mogą być postrzegano jako oficjalne stanowisko Unii Europejskiej.
