dr Annemarie Franke, CSNE Dissertationes Instituti Brandtiana Wratislaviensis selectae jako Vol. IV, wydawnictwo Nauka i Innowacje, Poznań 2017
Krzyżowa na Dolnym Śląsku stała się symbolem pojednania polsko-niemieckiego. Obraz przekazania 12 listopada 1989 r. znaku pokoju podczas Mszy św. przez kanclerza H. Kohla i premiera T. Mazowieckiego stał się ikoną nowego rozdziału w stosunkach polsko-niemieckich w XX w. Sama Krzyżowa, niewielka wieś w pobliżu Świdnicy, przeżyła na początku lat 90 XX wieku niespotykaną przemianę od „poniemieckiego“ majątku ziemskiego przeobrażonego po wojnie w PGR do Międzynarodowego Domu Spotkań Młodzieży i centrum konferencyjnego.
Właścicielem obiektu stała się w 1990 r. nowo powstała polska organizacja pozarządowa, Fundacja „Krzyżowa“ dla Porozumienia Europejskiego. Właśnie ta organizacja, jej geneza i ukształtowanie się znalazły się w centrum zainteresowania autorki. W książce pokazała ona jednak, że do wydarzeń tych wiodła długa droga, którą podążała na przekór trudnościom grupa osób z obu państw. Na długo przed spotkaniem szefów rządów na dziedzińcu dawnego majątku rodziny von Moltke ukształtowała się ponad granicami politycznymi i narodowymi niewidzialna sieć ludzi i środowisk, którzy angażowali się w uratowanie zabytkowego zespołu pałacowego oraz przeznaczenie go w przyszłości na miejsce spotkań i dialogu międzynarodowego.
Dziedzictwo intelektualne Kręgu z Krzyżowej, ważnej grupy opozycyjnej w III Rzeszy, której jednym z liderów był ostatni właściciel Krzyżowej Helmuth James von Moltke oraz zorientowana na przyszłość i przełamywanie barier postawa wdowy po nim – Freyi von Moltke, stały się ważnym spoiwem tej międzynarodowej inicjatywy.
